Eitt år er over...

...eit nytt tek til. I dag er det nyårsafta. Ved midnatt er vi ikkje lenger i år 2010 men i år 2011. Tenk kva som kan hende i det nye året!? Alt mellom himmel og jord! Det gjev ei litt sitrande kjensle, i grunnen. Ei kjensle av glede og av redsle. Ei kjensle av skrekkblanda fryd, rett og slett. Av å ikkje ha den fjernaste aning om kva året som kjem vil bringe. Kva for personar som vil ta del i livet mitt. Kven som vil forsvinne. Og kven som dukkar opp. Kva som vil ha noko å seie for meg sjølv og for omverda, og kva som ikkje vil det.

2011 har potensiale til å verte inkje mindre enn eit Jubelår!

Leggjetid...

"...så eg tok båten heim". Hoho... tok båten heim? Nei du, eg sat nok stille og roleg i han gjennom heile overfarten, og då vi var komne fram, lot eg han liggje att ved kaia. Ajajaj... kan det verte knusktørrare? God natt!

Driving Home For Christmas

Nei, det gjer eg ikkje. Tenkje seg til - køyre bil medan eg bloggar? Nei du. Det hadde teke seg ut, gitt! Og eg køyrde ikkje heim til jul heller. Best å la det vere fann eg ut, ettersom eg har slik panikk for lyskryss og køyrebaner (in plural). Eg har jo forsåvidt ingen bil å køyre heller, så eg tok båten heim. Tryggast slik. Og så litt bil. Men her omkring finst det altså ikkje lyskryss og det var mamma som køyrde, så vi kom oss trygt heim.

Så - til poenget. Eg er altså heime! Heilt heime faktisk (ja, nei, ikkje heime i Himlen). Men i det minste heimeheime. Heime hjå mamma, pappa og bestemor. I den vesle bygda mi med aude markar og tome hus. Men så er i det minste markane kvite, og i nokre av husa er det lys. Dei husa som ikkje er tome altså. Og om ein ser slik på det, så er eigentleg lyspunkta sterkare når det er langt mellom dei... Så eg likar deg - mi vakre folketome bygd.

Var det poenget mitt? Nei, det var det aldeles ikkje. Eg må visst innsjå at eg ikkje har noko slikt i augneblunken. Men eg er heime i det minste. Eg er aldri så lite overtrøytt her eg sit for meg sjølv. Og livet. Livet det er fint. Eg er heime til jul.

Strax-huset i mitt hjarte!

Ein halv stykk praksisrapport ferdigskrive! :oD Men til kva pris?

Eg trudde eg hadde seinvakt på praksisen i dag, så eg sat oppe til kl fem i natt og skreiv oppgåve. Eg må seie eg var strålande nøgd med meg sjølv eigentleg, heilt til eg i dag tidleg kl 09.40 fekk telefon frå min kjære medstudent, om eg ikkje hadde tenkt å kome i dag. Så hadde eg altså ikkje seinvakt likevel. Det var berre ynskjetenkning. Ynskjetenkning som på merksnodig vis har vorte overført til tal og bokstavar i svart penneblekk i avtaleboka mi. Kort fortalt vil det vel eigentleg seie at eg forsov meg igjen...

Ein ven juleverkstad

I går kom eg retteleg i julestemning. Det var juleverkstad her i heimen. Juleverkstad med Navigatørane Sentrum. Du for ei oppleving, om eg skal få seie det sjølv! Julemusikk, julekortlaging, julekortmaling, juleteikning, strikking, peis i fjernsynet, peparkaker, clementinar, fiken, kanelsnurrar, gløgg og nydelege menneske. Kan ein eigentleg få eit stort betre avbrekk i kvardagen? Nu vel. Ta bileta som prov.

Konsentrerte julehandverkarar

Eit vent juletre

Eg er nøgd